Welkom bij ALVEUS - De andere uitvaart
Op 25 maart 1993 kreeg mijn vader een hartaderbreuk en overleed 10 minuten later.
Ik was 25 en mijn leven zou nooit meer hetzelfde zijn. Deze traumatische gebeurtenis heeft bepaald hoe ik met het leven én de dood, die hier onlosmakelijk mee verbonden is, zou omgaan.
De dood in ons dagelijks leven toelaten, betekent een realistische en bewuste vorm van leven en helpt ons de dood op een rustige en serene manier te benaderen.
Ik ging voor mezelf op zoek naar een uitvaartkist waarin ik graag mijn laatste reis wil maken. Sinds een aantal maanden kan u via deze website kennismaken met een gamma originele en unieke uitvaartkisten, voor volwassenen en kinderen. Ook mooie en bijzondere urnen behoren tot ons aanbod.
Mijn "groen hart" heeft ervoor gezorgd dat deze bovendien ecologisch verantwoord zijn (onbehandelde houtsoorten, natuurlijke afwerking, 100% biologisch afbreekbare materialen, enz.).
Mijn volgende stap is aantonen dat een uitvaart niet formeel en droevig hoeft te zijn, maar ook een teder en troostend afscheidsfeest kan worden en dit door de persoonlijke en warme inbreng van de nabestaanden.
Ik wil de mensen ook graag aanmoedigen om tijdens hun leven al eens bij hun uitvaart stil te staan en hun wensen of gedachten met hun naasten te delen.
Op die manier kunnen we het taboe rond de dood doorbreken en onze laatste reis wat meer bespreekbaar maken.
Hiervoor werkt Alveus, de andere uitvaart, aan de opbouw van een professioneel netwerk van vernieuwende uitvaartondernemers.
Beste bezoeker, momenteel is onze site onder verbouwing: verschillende pagina’s zullen eerstkomend opgefrist en geactualiseerd worden. Aarzel niet ons vrijblijvend te contacteren.
Alveus is ontstaan vanuit het idee om een "andere" benadering bij uitvaartverzorging te brengen: op een menselijker manier omgaan met rouwende families in die moeilijke periode van verlies en tevens het milieuvriendelijke aspect van een uitvaart respecteren.
Op 25 maart 1993 kreeg mijn vader een hartaderbreuk en overleed 10 minuten later. Ik was 25 en mijn leven zou nooit meer hetzelfde zijn. Deze traumatische gebeurtenis heeft bepaald hoe ik met het leven én de dood, die hier onlosmakelijk mee verbonden is, zou omgaan. De dood in ons dagelijks leven toelaten, betekent een realistische en bewuste vorm van leven en helpt ons de dood op een rustige en serene manier te benaderen.